Bio’s doen er misschien niet zoveel toe. Ik geloof zelfs dat je het verleden in het heden kunt aanpassen. Ik kan hier dus wel van alles schrijven. Dat ik de hele wereld over heb gereisd. Dat ik heel goed kan autorijden. Dat ik eigenlijk prachtig lang krulhaar heb maar uit loyaliteit aan andere mensen mijn haar een beetje scruffie gestyled heb. Kan allemaal.
Momenteel zit ik in een transitie fase. Zoals wij allemaal. Zoals de hele wereld. De ene week ben ik een politica in de dop, dan weer werk ik in een buurthuis of lijkt mij een baantje als postsorteerder ook wel okay.
Vandaag werk ik aan mijn grotere plannen. Vandaar ook dat ik deze bio aanpas.
Ik ben nog altijd te boeken voor feesten en partijen. Hoe intiemer hoe beter. Maar ook een klein binnen-of buiten-podium vind ik fijn. Ik heb veel eigen liederen en ken ook behoorlijk wat covers.
Ik ben weer samen met mijn vriend Hans Kalliwoda. We hebben erg veel meegemaakt. Dat had ik allemaal op kunnen schrijven. Heb ik een beetje gedaan, op mijn i-pad, niet hier op mijn blog.
Dat komt misschien nog.
Oude Bio
Als kleinkunstenaar schrijf ik liederen over maatschappelijke vraagstukken, zoals bijvoorbeeld eenzaamheid en bijensterfte. Ik schrijf in opdracht en uit mijzelf, en wil graag iets goeds bijdragen aan onze gecompliceerde en onoverzichtelijke maatschappij. Door mij te focussen op een lied word ik wijzer en het geeft mij een ontzettend goed gevoel als het gelukt is en ik de essentie heb weten te vatten. Ook heb ik vele liederen geschreven over mijn eigen leven. Dit om enigzins grip te krijgen op mijn flexibele en wispslturige humeur.
Ik heb veel opgetreden op grote en kleine podia, in buurt- en verzorgingshuizen, op privéfeesten, festivals en in de vrije natuur.
Ik hou ervan accordeon te spelen en te zingen en met mijn muziek en die van anderen mensen te ontwapenen en in hun kracht te zetten.
Ik ben geboren en opgegroeid in Breda. Mijn vader was beeldend kunstenaar met een groot gevoel voor humor en mijn moeder was logopediste en was en is een gedreven carnavalsfeak. Ik zat op de vrije school en mijn ouders en hun grote, gastvrije huis gaven ruimte aan vele feesten, eetclubs en een bruisende carnavalsvereniging.
Mijn voornaamste strijd is die met mijn eigen karakter. Qua omstandigheden ben ik een geboren zondagskind.
Over kinderen gesproken: ik heb er twee in mijn schoot geworpen gekregen. Isaac (2004) en Sophie (2005). Twee lieve, knappe en gezonde kinderen met wie ik zeer geboft heb.
Ik woon samen met beeldend kunstenaar Hans Kalliwoda en zorg in de weekenden en soms in de vakanties ook voor zijn zoon Pablito (2005).
Ook heel lief en knap.
Mijn missie is mensen in hun hart te raken en een open sfeer te bewerkstelligen waarin zij makkelijker en eerlijker met elkaar kunnen communiceren.
Uiteraard is de schoonheid van de muziek en de poëzie ook van belang, maar de rauwe waarheid vind ik interessanter dan opgepoetste perfectie.
En dit is mijn bio zoals ik die 5 jaar geleden schreef:
Cato Fluitsma studeerde aan de Academie voor Kleinkunst te Amsterdam en Antwerpen en behaalde in 1998 haar diploma. Ze liep stage bij Frank Groothof en schreef vele liedjes voor het kinderrepertoire van VOF De Kunst.
Zij groeide op in Breda als dochter van een beeldhouwer en doorliep daar de Vrije School. Haar ouders hadden een progressieve carnavalsvereniging die haar op sociaal-cultureel gebied zeer stimuleerde. In haar jeugd was haar oom Herman van Veen een sterke bron van inspiratie voor haar.
In de laatste 15 jaar schreef zij haar eigen teksten en muziek en produceerde haar album ‘Aardig Beest’. Als accordeoniste/zangeres treedt zij op op uiteenlopende podia als singer-songwriter en entertainer. Haar zeer persoonlijke en eigenzinnige liederen en raps schrijft zij veelal aan de piano. Daarnaast speelt zij in bands en theatergroepen. Haar brede cover repertoire voert van klassieke muziek en smartlappen tot populaire hiphop en house.
Sinds 2008 is zij fulltime professional en verzorgt zij de muziek tijdens (bedrijfs-) feesten, jubilea, symposia en in buurthuizen. Zij treedt regelmatig op voor diverse doelgroepen in verschillende circuits, zoals in de uitgaansscene, voor kinderen, zieken en (dementerende) ouderen. In 2012 won zij de Ruigoord Troubadour Trofee. Zij staat op podia in het buitenland en zingt ook in het Frans, Duits en Engels.
Haar maatschappelijke betrokkenheid kwam sterk tot uiting tijdens haar optreden in de Balie in het voorjaar van 2014, alwaar zij haar lied ‘De koningin is moe’ ten gehore bracht, samen met violist Vincent van Dam. Dit lied gaat over de CCD (Colony Collapse Disorder, het probleem van de bijensterfte) en werd geprogrammeerd ter afsluiting van de debatavond over dit onderwerp, getiteld ‘De bedreigende BIJzaak’.
Het lied ‘Ik ben ook jong geweest’, geschreven voor het album ‘Wat deed ik hier alweer’, van Theater Veder, theater voor dementerenden en andere zwakke doelgroepen, getuigt van een goed inzicht in mensen en hun kwetsbaarheid.
Haar experimentele muziek project Electric Soul Circus (ESC) gaat over het samen gaan van bezieling en elektronica. Als MC Kato treedt zij regelmatig op met techno dj’s op undergroundfeesten alwaar zij met een geïmproviseerde fantasietaal de feestvreugde verhoogt. Zij is geïnteresseerd in Sjamanisme als een hedendaagse vorm van spiritueel entertainment en past de kennis, die zij omtrent dit onderwerp heeft opgedaan, toe in haar performances.
Naast haar dagelijks werk van repeteren en optreden is zij moeder van twee kinderen (Isaac 2004, Sophie 2005) en geniet zij ten volste van hun muzikale ontwikkeling.
`Het allermooiste aan mijn werk vind ik de verbinding die tot stand komt als ik zing en speel. Mensen ontdooien en zijn beter in staat tot het maken van contact. Ik houd ervan als een ietwat stijve en ongemakkelijke samenkomst van mensen transformeert in een gezellige, liefdevolle boel waar mensen met veel genoegen aan terug denken´.
Cato Fluitsma 