Het is een kwestie van gewoon in de flow komen. In de droomflow. Dat had ik laatst toen ik een moodboard ging plakken. Heerlijk rustig en effectief, ik meende te merken dat sommige van mijn wensen vrijwel direct werkelijkheid werden.
Nu leef ik al fijn. Fijn en comfortabel en vaak zonder stress. Dat komt ik heb een man die voor me zorgt. Dat had ik nooit gedacht, dat ik zo’n man zou ontmoeten. Ik weet niet of ik het stiekem hoopte, ik was er op een gegeven moment in elk geval van overtuigd dat ik alleen ook gelukkig was. En dat was ik ook. En ik was niet eens alleen, ik had (en heb) twee hele lieve kinderen. Die laat ik buiten mijn relaas, want voor je het weet mixen ze mij door hun youtube-filmpjes, iets wat me eigenlijk leuk lijkt en waar ik stiekem van droom… Dat we samen filmpjes gaan maken. Hippe clips. Kolderieke capriolen…
… Deze flow mag niet te lang worden want dan haken mensen af. Zowiezo is tekst een beetje achterhaald. Het wordt tijd dat ik leer monteren en mijn muziek zelf ga opnemen. Ik heb de spullen in huis. Ik ben alleen te lui en te kritisch. Maar ook daarvoor heb ik een man. Een man die altijd doorwerkt en hoop houdt en helemaal nooit opgeeft. Ik heb een hele bijzondere man, een bijzonder lieve man, dat is eigenlijk een wonder. Niet dat zo’n man bestaat, maar wel dat ik hem heb ontmoet.
Droomflow… Nu ik schrijf zit er al weer bijna in. In die poetische laag waarin verdriet juist bruikbaar is en soms zelfs grappig uit kan pakken…. Droomflow… droomflow…. een mooie titel voor een lied. Een lied! Waarom ook niet. Ik denk dat ik nu maar even van medium switch.
En over die man… Hij kan het niet voor me doen, maar houdt me wel op mijn plek. Hier, in huis. Hier moet het gebeuren…. Droomflow…. Een kwestie van keihard door timmeren.
