In oktober begonnen we met de opnames van mijn eerste acoustische-accordeon-liedjes album. De studio bestond uit een simpele set-up tussen de aftandse piano en de immer rommelige eettafel. The Dead Sea Captain (I’m a producer from Liverpuul me, lad), had zijn 16-track recorder en goede microfoon in een rugzak meegenomen uit Engeland, en ik had ooit een condensator microfoon gekocht, die nu eindelijk gebruikt ging worden. Paar boxen erbij en het proces kon beginnen.
Elke ochtend, als de kinderen naar school en de buren aan het werk waren, gingen we aan het werk. Nummer voor nummer, spoor voor spoor hebben we het album opgebouwd. Ik speelde en zong eerst de basis van een nummer in. Dat wil zeggen de bassen en de zanglijn, en van daaruit voegden we zang- en accordeonlagen toe. The Captain draaide net zolang aan de knoppen tot hij het goed vond klinken. Dat deed hij veelal intens wiegend en met gesloten ogen.
Het was een vreugdevolle, soepele samenwerking. Meestal. Niet als ik een aanval van moedeloze depressiviteit kreeg en ernstig twijfelde aan mijn karakter en mijn toekomst als artiest. The Captain bleef dan onverminderd positief en liet zich niet afschrikken door mijn getergde zuchten. ‘You bloody diva you are… I really like what we are recording and it doesn’t have to be perfect…‘ En dan ging het proces weer verder.
Even dachten we nog om er een EP (6 nummers) van te maken, omdat de volksliedjes volgens sommige vroege luisteraars een beetje uit de toon vielen. Wij vinden dat ze er mooi bij passen en het geheel tot een kloppend verhaal maken. Op Bandcamp (waar het album te beluisteren en te downloaden is) kun je binnenkort meer over de achtergrond van de nummers lezen.
Toen nog ’the album cover’. Chiel, mijn man, vond de foto hiernaast heel mooi passen. The Captain met een houten paard. En dan de titel ‘Aardig Beest’ erbij. In roze… Ik vond het een goed plan, maar Colin zelf, bescheiden als hij is, zag dat helemáál niet zitten.
Op een avond, toen een groot deel van de nummers af was en we er al mijmerend naar zaten te luisteren, maakte ik wat tekeningen, waaronder één van een huilend huisje. Dat was al meer in de stijl. Chiel bedacht het idee van de strakke lijn en de kleuren, en ik heb de langgerekte krabbels diep geconcentreerd tot een goed einde weten te brengen.
Mijn vriend en sound engineer Marc Schots heeft de nummers volgens goed professioneel inzicht gemastered en hier is ‘ie dan, het album ‘Aardig Beest’!
Een verslag van het proces volgens Colin kun je hier lezen, op zijn blog. We hebben het vandaag tegelijkertijd geschreven in onze nieuwe huis studio en dedicated creative space: The High Seas Studios. Hier gaan we ons deze winter opsluiten, met computer en Engelse thee, om The Electric Soul Circus tot leven te wekken… Meer daarover op de blog van The Dead Sea Captain.
